آری فقط نتورک نه

خدایا برای همه خوشبختی میخواهم....

آری فقط نتورک نه

خدایا برای همه خوشبختی میخواهم....

آری فقط نتورک نه

**ابتدا تحقیق سپس عمل کنیم**
**ابتدا مشورت سپس باور کنیم**
**ابتدا فکر سپس انتخاب کنیم**
**نظر یادت نره**

آخرین نظرات
نویسندگان

 

چیزی که در شکل نمایش داده شده است بدین معنی است که:

  • شما محسن، پیمان، محمود و علی را معرفی کرده‌اید. این‌ها ردیف جلوی شما هستند.
  • محسن رضا را (که خودش کامبیز را وارد کرده)، معرفی کرده است.
  • پیمان آرش (که خودش امید، مجید و علیرضا را وارد کرده) و شهرام (که خودش بهزاد را وارد کرده)، معرفی کرده است.
  • محمود کسی را معرفی نکرده است.
  • علی مهدی را (که خودش میثم و هادی را وارد کرده)، معرفی کرده است.

اگر شما افراد فعال و خوبی را معرفی کنید و آنها را بخوبی حمایت کنید و آموزش دهید؛ آنها هم می‌توانند این کار را تکرار کنند. و از نظر تئوری تعداد افراد در هر ردیف جدید بیشتر از ردیف قبل خواهد بود.
بطور معمول شما به ازای هر خریدی، که توسط افرادی که در تعداد مشخصی از سطح پایین‌تر از شما قرار دارند، انجام می‌شود؛ حق بازاریابی دریافت می‌کنید. به عنوان مثال شما ممکن است حق بازاریابی برابر با ٪7 ازتمامی فروش انجام شده توسط افرادی که در یک سطح پایین‌تر از شما قرار دارند دریافت کنید. سیستم‌های مختلف شیوه‌ای متفاوتی را برای تعیین میزان این درصدها دارند. برخی در تمامی سطوح درصد‌های یکسانی را پرداخت می‌کنند. بعضی سیستم‌ها در سطوح مختلف از درصدهای مختلفی استفاده می‌کنند، بعنوان مثال یک شرکت ممکن است برای ردیف اول و دوم ٪5 و برای ردیف سوم ٪10 را پرداخت کند.


مفهوم درصدها

مزیت سیستمی که درصد بیشتری را برای سطوح دورتر قرار می‌دهد، این است که اگر سیستم به‌خوبی کار کند، سطوح پایین‌تر افراد بیشتری را خواهند داشت2. بطور مثال اگر شما 3 نفر را معرفی کنید، که هر کدام بتوانند 3 نفر را معرفی کنند و به همین ترتیب ادامه پیدا کند؛ در سطح سوم 27 نفر قرار خواهند داشت. در این مورد اگر از سناریوی غیر یکسان حق بازاریابی که در بالا گفته شد استفاده شود. شما 10٪ از 27 نفر و ٪5 از 12 نفر موجود در سطح اول و دوم را دریافت خواهید کرد؛ که سودمندتر از ٪7 از 39 نفر است.
محدودیتی نیز از سمت دیگر وجود دارد. فرض کنید شرکتی بزرگترین پرداختش را برای سطح هفتم قرار داده باشد. برای داشتن شخصی در سطح هفتم، شما باید یک یا بیشتر فرد در سطح‌های یک تا شش داشته باشید، که لزوماً رخ نمی‌دهد و ممکن است هر مسیری به سطح هفتم نرسد. از طرف دیگر اگر شرکتی بزرگ‌ترین درصدش را در سطوح اولیه قرار دهد، شما شانس کمتری برای ساخت یک منبع بزرگ و پردرآمد خواهید داشت. بطور خلاصه پیدا کردن حد وسطی که بهینه‌ترین حالت باشد، مساله‌ای پیچیده و مشکل است.
علاوه بر میزان درصد، حجم خرید در سیستم‌ها نیز مهم است. سیستمی که ٪5 از فروش را، که بطور معمول برابر $100 است، می‌دهد؛ بطور بالقوه سودمندتر است از سیستمی که ٪10 از فروش را، که معمولاً $25 است، می‌دهد. البته باید بررسی و تخمین زده شود که در کدام یک از این سیستم‌ها با توجه به شرایط، افراد بیشتری را می‌توان معرفی کرد.
مساله دیگر نحوه محاسبه درصدها است. برخی شرکت‌ها، درصد را بر اساس مقدار خرید محاسبه می‌کنند ولی سیستم های دیگر بر اساس حجم تجاری ، حجم کمیسیون‌پذیر یا دیگر ملاک‌ها محاسبه می‌کنند که غالباً کمتر از ٪100 میزان خرید است. بعنوان مثال، ممکن است طرحی ٪10 حق بازاریابی را برای حداقل خرید 100 دلار حجم تجاری پرداخت کند (که به معنی کم‌کردن 10 دلار است). بنابراین جهت رسیدن به حجم تجاری 100 دلار باید 110 دلار خرید کرد. که در واقع بر مبنای خرید برابر است با ٪9.1 ($10 از $110)
درکنار نکات گفته شده، مسائل دیگری نیز بر میزان سود پرداختی موثر هستند. بطور مثال در برخی از طرح‌های سود‌دهی از قانون فعال‌سازی استفاده می شود. طبق این قانون تا زمانیکه فرد شخصاً و بدون واسطه دیگران، تعداد معینی فرد را به سیستم معرفی نکند، یا به او هیچ بورسانتی پرداخت نخواهد شد،‌ و یا مقداری کمتر از حالت عادی به او پرداخت‌می شود. بعنوان مثال در برخی از سیستم‌های دوتایی تا زمانیکه فرد مستقیماً و بدون واسطه دیگران فردی را به سمت چپ و فرد دیگری را به سمت راست خود وارد نکند، به او بورسانت داده نمی‌شود. هدف از قانون فعال‌سازی که بیشتر در سیستم‌های غیر قانونی بکار می‌رود، تشویق افراد به فعالیت در سیستم است. بطور کلی تا زمانیکه فرد مستقیماً شخصی را وارد نکرده، هنوز نباید به او بورسانتی پرداخت شود تا از فعالیت باز نایستد، از طرف دیگر بعد از اینکه فردی را وارد کرد، دیگر وارد کردن افراد برایش امری آسان‌تر می‌نماید و فعالیت خود را رهانخواهد کرد. درنتیجه این قانون حربه‌ای برای توسعه سریع‌تر سیستم است؛ که البته با مبانی سیستم‌های قانونی مخالف است.
از دیگر قوانین که میزان سود دریافتی را تعیین می‌کند، قانون سقف درآمد است. بدین معنی که ماکزیمم بورسانت پرداختی از طرف شرکت برای هر نفر در یک بازه معین مقدار مشخصی است. و حتی چنانچه بیشتر از این مقدار فعالیت کند. مقدار اضافه به او پرداخت نخواهد شد و از بین می‌رود.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دادن تنها برای اعضای بیان ممکن است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.