درآمد حرام این شرکتها مالیات آنها را حرام نمیکند!!

در این نوشتار به تحلیل این ادعا (در دو بخش) خواهم پرداخت:

 

تحلیل این ادعا:

درآمد شرکتهای بازاریابی شبکه ای از یکی از این سه حالت خارج نیست: 1) حلال است 2) حرام است 3) بخشی حلال و بخشی حرام است.

در این گزاره ادعا شده است که اگر درآمد شرکتهای بازاریابی شبکه ای حلال باشد، هیچ سوال و اشکالی وجود نخواهد داشت. و اگر درآمد بازاریابی شبکه ای حرام باشد، مالیاتی که گرفته میشود نیز حرام خواهد بود.

این افراد به احتمال سوم که «بخشی از درآمدها حلال باشد و بخشی حرام» هیچ اشاره ای نکرده اند. یعنی هیچ اشاره ای نکرده اند که اگر بخشی از درآمدهای شرکتهای بازاریابی شبکه ای حرام باشد، مالیات آن حلال خواهد بود یا حرام؟! این خود سرنخی است که مغالطه آنان را برملا خواهد کرد.

اگر ما نیز بخواهیم مانند لیدرها فکر کنیم (یعنی معتقد شویم که درآمد حرام، مالیات را نیز حرام خواهد کرد)، باید گفت که اگر حتی تنها یک نفر هم در بازاریابی شبکه ای کلاهبردار باشد و مثلا با دروغ گفتن درآمدش حرام باشد، باز هم مالیاتی که دولت از او میگیرد، حرام خواهد بود و چون این مالیات بین همه مردم ایران تقسیم میشود، زندگی تمام ایرانیان به مال حرام آلوده خواهد شد!! ادعایی که آنقدر مضحک و مسخره است که تلاش کرده اند اصلا درباره آن هیچ صحبتی نشود!! برای همین است که احتمال سوم(یعنی: بخشی حرام و بخشی حلال) اصلا مطرح نشده است؛ چون دستشان را رو خواهد کرد.

اصلاً چرا این توهم کودکانه را در مورد سایر کسب و کارها بررسی نکنیم؟

ما میدانیم که تاجران و بازاریان بسیاری درآمد حرام دارند. کارمندان زیادی هستند که به دلیل کم کاری و تقلب، حداقل بخشی از درآمدشان حرام است. با توجه به ادعای لیدرها، باید مالیاتی که دولت از آنها میگیرد نیز حرام باشد و زندگی همه ایرانیان به مال حرام آلوده شده باشد!! اصلاً با این ادعا، حتی اگر یک نفر هم در ایران درآمد حرام داشته باشد و مالیات دهد، زندگی همه ایرانیان غرق در حرام خواهد شد!!

پس به این لیدرهای مغرض میگوئیم: شما نگران آلوده شدن زندگی ما با مالیات حرام نباشید؛ زیرا چه این شغل درآمد حلالی داشته باشد یا نداشته باشد، با ادعایی که شما دارید، زندگی تمام ما قبل از ظهور بازاریابی شبکه ای در ایران، به حرام آلوده شده است؛ زیرا کارمندان و کاسبان حرام خوار نیز مالیات میدهند!!

اگر به ادعای این لیدرها کمی دقت کنیم، میبینیم که در واقع با کمال وقاحت چنین میگویند: «یا درآمد بازاریابی شبکه ای حلال است، و یا اگر حرام است، زندگی تمام مردم ایران، آلوده به مال حرام است».

اینجاست که فرد بی دقت بین دوراهی قرار خواهد گرفت: 1) بازاریابی شبکه ای درآمدی حلال دارد 2) در غیر این صورت زندگی من و پدر و مادرم و همه مردم ایران آلوده به مال حرام است. این مغالطه ایست که ایشان با این سوال در ذهن ها ایجاد میکنند!!

در پاسخ به لیدرها میگوئیم: بر فرض که این ادعای شما صحیح و زندگی همه ما به مال حرام آلوده شده باشد، آیا این باعث میشود که درآمد شما حلال شود؟ آیا این توجیه قابل قبولی است؟ آیا این به نفع شماست؟ آیا این بهترین دلیل بر آن نیست که این شرکتها باید هرچه زودتر تعطیل شوند؟ آیا این ادعا به منزله حکم شرعی مبنی بر حلال بودن کار شماست؟ چه چیزی را میخواهید با این ادعای مغالطه آمیز پنهان کنید؟ با این ادعای شما چه چیزی اثبات میشود؟ آیا غیر از آن است که میخواهید با قرار دادن افراد بر سر دوراهی، آنان را فریب دهید و ذهنشان را شبهه ناک کنید؟

 

پاسخ به این ادعا:

مالیات چیست؟ مالیات نوعی درآمد دولتی است که دولت در قبال خدماتی که ارائه میکند، دریافت مینماید. بنابراین مالیت در قبال خدماتی است که دولت به ما ارائه میکند و در واقع میتوان آن را نوعی داد و ستد به حساب آورد.

در داد و ستد، حلال بودن درآمد شما منوط به رعایت شرایطی است که در کتب قانونی و فقهی به طور مفصل بیان شده است. من در صدد بیان آن شرایط نیستم؛ اما نکته ای که اینجا اهمیت دارد، آن است که حلال بودن درآمد خریدار، شرط حلال بودن درآمد فروشنده نیست. یعنی اگر کسی که شما یقین دارید که مثلا دزد است و درآمد او حرام است، به شما مراجعه کرد تا مثلا یک کیلو برنج بخرد، شما میتوانید به او برنج بفروشید و درآمد شما از این خرید و فروش حرام نخواهد بود. در اسلام چنین شرطی وجود ندارد که با کسی که درآمد حرام دارد، معامله نکنیم. بنابراین شرط حلال بودن درآمد من، حلال بودن درآمد کسی که از من خرید میکند نیست!! مهم آن است که من شرایط اسلامی معامله را رعایت کنم. (البته این بحث شرعی و قانونی چنین معاملاتی است. اما یک بحث اخلاقی و تاثیرات وضعی نیز وجود دارد که خارج از این نوشتار است و البته تاثیری در حلال یا حرام بودن ندارد).

مالیاتی که دولت میگیرد نیز همین حکم را دارد. مالیات چیزی است که دولت در قبال خدمات خود دریافت میکند. حرام بودن درآمد یک مغازه دار، به هیچ وجه موجب نمیشود که مالیاتی که او به دولت میدهد نیز حرام باشد؛ زیرا شرط حلال بودن مالیاتی که دولت میگیرد(چنان چه توضیح داده شد) رعایت شرایط است، نه حلال بودن درآمد آن مغازه دار. در مورد بازاریابی شبکه ای نیز چنین است. درآمد بازاریابی شبکه ای چه حلال باشد و چه حرام، مالیاتی که دولت از آن دریافت میکند، حلال است.

حرام بودن، در واقع به عمل فرد تعلق میگیرد، نه پول! یعنی حرام بودن برچسبی نیست که به پول بچسبد که اگر پولی در جایی حرام شد، آن پول به هرکجا که رفت همین برچسب حرام بودن را با خود داشته باشد. حرام آن فعلی است که با آن معامله ای میشود که مطابق شرایط اسلامی نیست. البته مال به دست آمده از این فعل نیز برای صاحب آن، حرام است و موظف به باز پس دادن آن به صاحب حقیقی آن میباشد. اما همین مال اگر به هر دلیلی در یک معامله دیگر قرار گرفت و آن معامله صحیح بود، برای طرف دیگر که آن مال را دریافت میکند، حرمتی وجود نخواهد داشت. (البته مباحث حرمت کمک به جائر و غاصب جایگاه خود را دارد).

مشکل بازاریابی شبکه ای آن است که دولت بدون توجه به آن که مجلس قانون مصوبی درباره آن ندارد و بدون توجه به نظر فقها و علما، برای چنین شرکتهایی مجوز صادر کرده است و بسیاری از فقها و مراجع آن را حرام دانسته اند. اما این باعث نمیشود که مالیاتی که دولت از بازاریابی شبکه ای میگیرد، حرام باشد. بعلاوه بر همین اساس باید گفت که هزینه ای که دولت برای ملت از همین مالیات میکند نیز حرام نخواهد بود!

خطاب به لیدرها میگوئیم: اولاً چرا بدون علم و بدون اطلاع از امور شرعی سخن میگوئید؟ ثانیاً چرا چیزی را به دین نسبت میدهید که دروغ است؟ چرا دین را تحریف میکنید؟ ثالثاً چرا همواره از چنین توجیهات عوام فریبانه ای استفاده میکنید؟ چرا از اطلاعات اندک مردم در این مسائل سوء استفاده میکنید؟

 

نکته پایانی: چنین شبهات و توجیهاتی بطور شبکه ای به اطلاع همه لیدرها میرسد و همه آنها در مدت اندکی چنین فریبهایی را از بالادستی های خود فرا میگیرند. و این مسئله بسیار تامل برانگیز است.

برگرفته شده از سایت http://on-networkers.blog.ir/

<